De Portugees Arbitragehof voor belastingen georganiseerd in het Administratief Arbitragecentrum ( 'Centro de Arbitragem Administratief”) heeft een uitgegeven baanbrekend en baanbrekend besluit (Processo 684/2020-T) a met betrekking tot onderdanen van de Verenigde Staten van Amerika (VS) die voor belastingdoeleinden in Portugal verblijven en profiteren van de Niet-gewone ingezetene (“NHR”) regeling die niet-Portugese kapitaalwinsten op effecten behalen.
Volgens de toepasselijke regel van het NHR-regime zijn dergelijke vermogenswinsten uit buitenlandse bron op door NHR's verworven effecten (evenals alle andere inkomsten of vermogenswinsten uit buitenlandse bron) vrijgesteld van inkomstenbelasting in Portugal als de inkomsten belastbaar zijn in de andere verdragsluitende staat (geen effectieve belastingheffing vereist) onder de voorwaarden van een bestaand dubbelbelastingverdrag.
De overgrote meerderheid van de Portugese dubbelbelastingverdragen sluit de mogelijkheid uit om deze vorm van inkomsten te belasten in de andere (buitenlandse) verdragsluitende staat, aangezien de dubbelbelastingverdragen exclusieve heffingsrechten toekennen aan de woonstaat van de verkoper van de effecten - in dit geval Portugal . In de meeste gevallen worden dergelijke vermogenswinsten in Portugal belast tegen een vast tarief van 28 procent in plaats van te zijn vrijgesteld. Vandaar dat veel personen die van de NHR-regeling profiteerden en aanzienlijke financiële portefeuilles aanhielden, vóór hun verhuizing naar Portugal een inkomensherstructurering overwogen.
Artikel 1(b) van het Protocol bij het Dubbelbelastingverdrag tussen Portugal en de Verenigde Staten bevat echter een "besparingsclausule" op grond waarvan de Verenigde Staten hun burgers altijd mogen belasten op hun wereldinkomen. Dit betekent dat de genoemde clausule potentiële belastingheffing op de inkomsten in een vreemde staat mogelijk maakte (zelfs als deze staat niet de staat van de bron van de inkomsten was, maar alleen die van de nationaliteit van de verkoper), waardoor deze in aanmerking kwam voor een vrijstelling op grond van de Portugees NHR-regime.
Gezien het bovenstaande is de "besparingsclausule" van het genoemde dubbelbelastingverdrag voldoende om de NHR-vrijstelling van de Portugese inkomstenbelasting vast te stellen in een driehoekig geval van meerwaarden op Franse effecten verkregen door een Amerikaanse onderdaan die in Portugal woont. De Portugese belasting- en douaneautoriteit nam in deze zaak het tegenovergestelde standpunt in en voerde aan dat de "andere verdragsluitende staat" die inkomsten kwalificeerde voor een NHR-vrijstelling, de staat van herkomst moest zijn en niet de nationaliteit, waardoor de vermogenswinsten op de Franse effecten belastbaar werden in Portugal.
In de eerste bekende uitspraak over dit onderwerp (voor zover ons bekend) oordeelde het Portugese Arbitragehof, bestaande uit een panel van drie afzonderlijk gekozen arbiters, volledig in het voordeel van de eisende belastingbetaler.
Tegen de uitspraak is nog beroep mogelijk, wat betekent dat er geen jurisprudentie is ontstaan. Vanwege de aard van het besluit bindt het de Portugese belastingdienst niet in vergelijkbare toekomstige zaken die door andere belastingplichtigen aan de orde worden gesteld. Desalniettemin is de beslissing van het Hof zeer overtuigend en vormt het een overtuigend argument tegen het belasten van enige vorm van niet-Portugese kapitaalinkomsten of winsten op het niveau van Amerikaanse staatsburgers die in Portugal wonen en profiteren van de NHR-regeling.
Dit artikel is alleen bedoeld voor algemene informatiedoeleinden en is niet bedoeld als, en mag ook niet worden opgevat als, juridisch of professioneel advies van welke aard dan ook.
Bron: Centro de Arbitragem Administratief
Ambrosio Jardim is sinds 1998 voornamelijk werkzaam op het gebied van handelsrecht (vennootschap, fusies en overnames, joint ventures, herstructurering en planning), nationaal en internationaal fiscaal recht en vastgoed…. Lees meer
